Isaac Asimov

kötü şeyin olmasını önleyecek bir yöntem bulmayı başardığın zaman, bir İkincisini de yaratmaya çalış. Biri başarısız olursa diğeri işi sürdürür.

Matematikçi, "Biz binlerce yıl önceki bir geçmişe sıkıca bağlanan toplumların üyeleri değiliz," diye açıkladı. "Biz ‘şimdi' de yaşarız. Bugünün bütün geçmişin ürünü olduğunu biliriz. Sadece çoktan kaybolmuş olan bir tek ânm sonucu olmadığına inanırız. O bir tek anı sıkı sıkı göğsümüze bastırmayız. Robotun sizin için önemli olduğunu kafalarımızla

Hayvanların kafaları çalışsaydı, kesilmek için beslenirlerken herhalde onlara çok iyi davranıldığını düşünürlerdi."

İnsanlar tarih bilselerdi, aynı aptalca hataları tekrarlamazlardı."

Yine bir sessizlik oldu. Neyse ki insan beyninden geçen düşünceler gürültü çıkarmıyordu. Yoksa Seldon'un kafasından geçenler gerçekten müthişti.

Sonuçta Dors bir evi, bir sofrayı ve bir yatağı onunla paylaşıyordu, Eto Demerzel'le değil.

Ama bilmek her zaman anlamak anlamına gelmez."

Dors! Özellikle damarıma basmak için paradokslarla konuşuyorsun. Paradokslar farkına varmadan ya da isteyerek insanı aldatan bir belirsizlikten doğar. Ben bilimde böyle bir şey olmasından hoşlanmam.

Seldon, "Hayır, değil," dedi. "Keder, hayret, neşe ve benzeri şeyler yüzünden gözler hafifçe sulanır. Ve ışık bu azıcık sıvıya çarparak yansır. Böylece insanın gözlerinde bir ışıltı belirir."

Kesinlikle. Joranum, Mycogen'e dönmek isterse intihar etmiş sayılır ki, bana hiç de canına kıyabilecek biri gibi gözükmüyor. Onun Nishaya'yı seçeceğinden eminim. Tabii bu en mantıklı yol. Ama kahramanca değil. Nishaya'ya sığınmış biri olarak imparatorluğu ele geçirmek için başlatılacak bir harekâta liderlik edemez. Örgütünün dağılacağından eminim. Bir azizi kutsal bir ateşle izleyebilirler. Ama bir korkağın peşine takılmak gerçekten zor olur."