Maksim Qorki

Mən çox sonra anladım ki, ruslar dilənçi və yoxsul həyatları ucbatından, ümumiyyətlə, dərd və kədərlə əylənməyi sevir, bir uşaq kimi öz dərdləri ilə oynayır və bədbəxt olmaqdan çox nadir hallarda xəcalət çəkirlər.

Bitib-tükənməyən yeknəsəq günlər içərisində dərd bir bayrama çevrilir, yanğın əyləncə kimi görünür.

Mənasız bir üzdə cırmaq yeri də yaraşıqdır...