Төлен Әбдіков

Әкеңнің асында шаппағанда, атаңның басында шабасың ба» дейді ғой қазақ...

Өміріңде не ата-анаға, не дос-жаранға көңілдегі жақсылығыңды жасай алмай, бүкіл уақытыңды өткізіп алу қандай өкінішті.

Өмірдің мағынасын ылғи алыстан іздейміз. Әлдебір ұлы оқиғаны, ұлы әрекетті алыстан бастағымыз келеді. Дәл жанымыздағы негізгі мақсатқа уақытымыз жоқ. Оған алдағы жаз, алдағы күз немесе алдағы жыл бар.

Арыстай ағаларының бәрінен айырылып жалғыз қалған бейшара әкем, жан басының мынау тіршілікте қанша қымбат екенін менен гөрі жақсырақ білген болуы керек.

Ат жақсысын кермеден, ер жақсысын түрмеден көр деген ғой

Малдыбайдың екі баласы – Естөре, Бестөре

Өз өмірі туралы маған көп айтушы еді. Қиыншылықты, бейнетті көп көрген адам ғой..

Әкемнің кейігеніне жұрттың бәрі қуанып қалды. «Тіршілік болса, шіркін, кейігеннің өзі қандай рахат» деген ой келді көңіліме.

Сенің андағы сасық арамдығың емес, надандығың батады маған, надандығың!

Ырыздық, несібе таусылған күні бәріміз де

көз жұмамыз. Құдай өзі берген жанын өзі алады, не істейсің оған.